We beginnen met 2 december waarop de nicht van Peter, Elly ten Dam, in Suriname op vakantie was en het natuurlijk leuk vond om ons daar te ontmoeten, wij hebben haar mee uit eten genomen en geluisterd naar de leuke verhalen over haar vakantietrip en wij konden haar vertellen over onze vreugdevolle momenten hier in het zendingsveld.
Op donderdag belden wij de familie Hamiet, een minder actief gezin waar wij op verzoek van de District president, die hen 10 jaar geleden had gedoopt, eerder een gezinsavond hebben gehouden, om hen aan te bieden hun kinderen op te halen voor het jeugdwerk en hen weer terug te brengen. Broeder Hamiet antwoordde ons dat het niet nodig was omdat zij besloten hadden de kerk weer te gaan bezoeken.
Uiteraard waren wij op die zondag in hun avondmaalsdienst en zagen met vreugde hoe zij door de leden werden ontvangen met de nodige brasa’s en liefdevolle woorden die zij hartverwarmend vonden. Vlak voor de zondagschool vertrok de fam. Hamiet weer op weg naar de plek waar zij hun huis aan het bouwen zijn op de enige vrije dag van de week. Bij de volgende gezinsavond vertelde broeder Hamiet ons dat hij bij de eerste lofzang zo sterk de Geest voelde dat hij er emotioneel van werd omdat hij voelde dat hij weer thuis was.
Zij hebben daarom besloten om voortaan weer de volledige diensten in de kerk bij te wonen en dat hebben ze tot op heden ook trouw gedaan.
Er kwam een gevoel van grote dankbaarheid in ons op en wij danken de Heer dat Hij ons naar dit gezin heeft geleidt.
Vrijdag 3 dec. onze Pim jarig (Kimberley) en daar wij volgens onze traditie vroeg in de ochtend met de hele familie voor onze kleinkinderen zingen was het vroeg uit de veren in Paramaribo. Dus half 3 aangekleed, feestmuts op en kaarsjes aangestoken, hebben wij ons voor de skype geïnstalleerd om Pim alle lof toe te zingen die zij verdient. Het was zo leuk om haar binnen te zien komen en wij danken de technische mogelijkheden die ons heden ten dage geboden worden om zover weg en toch zo dichtbij te kunnen zijn.
Op deze feestelijke dag werd het feest compleet gemaakt door een Welzijnsproject van de kerk bestaande uit een schenking van 250 rolstoelen voor de bejaarden en verpleegtehuizen in Paramaribo via tv. en radio en krant is daar verslag van gedaan.
Zaterdag 4 dec. woonden wij een doopdienst bij van een kind van een pas gereactiveerd gezin met wie wij een fijne band hebben opgebouwd en zij vroegen zuster Jansen om een dooptoespraak te houden, dat was een fijne ervaring om te zien hoe gelukkig het gezin nu is.
In de avond hebben we een volgend minder actief gezin gebeld waar we ook al een fijn contact mee hebben opgebouwd dankzij de gezinsavond. Ze vonden het fijn dat we belden en we vroegen of ze de volgende dag naar de kerk kwamen en ze antwoordden heel blij met ja. We belden direct de zendelingen met wie wij hen bezoeken maar wat wij niet wisten was dat zij vlak voor ons daar waren geweest en hen hadden uitgenodigd om naar de kerk te komen. Uiteraard reageerden zij heel blij. Zo zie je maar dat de Heilige Geest ons allen inspireert als wij met Zijn werk bezig zijn.
Zondag 5 dec. Een grappige dag, veel Sinterklazen en zwarte Pieten reden in vrachtauto’s rond op weg naar diverse kinder bijeenkomsten. In de avondmaalsdienst werd er ook aandacht gegeven aan Sint Nicolaas door iedereen van harte te feliciteren met kinderdag. Daar leerden wij dat Suriname Sint Nicolaas wel viert maar men concentreert zich vooral op de kinderen die niets hebben of niets ontvangen. Daarom werd ieder gevraagd daar op te letten en daar iets voor te doen. Dat leerde ons dat Sint Nicolaas een feest is waar net als met kerst het beter is te geven dan te ontvangen. Wat ons nog nooit is overkomen is dat we op deze dag kerstliederen zingen, maar vandaag wel en het was ontroerend.
6 dec. een beloningsdag voor de zendelingen die zo hard gewerkt hebben en vandaag met elkaar konden optrekken tot 6 uur, daarna gingen we met 2 elders naar een pas gedoopt gezin om gezinsavond te houden. En dit gezin is zo verlangend om naar de tempel te gaan en zij willen daar ook veel over horen, heel bijzonder. Als activiteit kwam Elder Jansen met zijn beroemde spelletjes, zijn touwtjes om de polsen en bond zo iedereen weer aan elkaar. Het was een vreugde om te zien welke capriolen er werden gemaakt om los te komen. En wat ons hier altijd weer opvalt is dat er altijd eten is, en men er ook op rekent dat je mee eet. De gastvrijheid is hier enorm.
De dagen gaan zo snel voorbij, iedere dag is er wel iets bijzonders, maar het zou van jullie misschien teveel tijd vragen maar jullie begrijpen dat we enorm enthousiast zijn en dankbaar voor deze tijd in ons leven.
11 dec. hadden wij een kerstviering met het hele District nadat wij eerst naar de kerstboodschap hadden gekeken van het Eerste Presidium droeg voor de rest van de avond iedereen zijn/haar steentje bij, zo ook de zendelingen, we zongen Jingle Bell met kerstmutsen op ons hoofd en rinkelende bellen, ook Merry Christmas werd gezongen waarbij wij de zaal inliepen en alle aanwezigen een hand gaven, terwijl zij het refrein met ons meezongen wat afgebeeld was op de muur. De leden waren heel enthousiast hier over. Zoals gewoonlijk was er aan alles gedacht, kinderen, volwassenen, voor iedereen was er voldoende te eten, het was echt fijn om alle leden zo ontspannen bij elkaar te hebben.
Ina werd tijdens het informele gedeelte door Peter naar het ziekenhuis gebracht daar zij s ´middags tijdens het maken van de kidneybonensalade in de keuken was uitgegleden en haar linkervoet behoorlijk had bezeerd die gedurende de avond steeds dikker werd. Achteraf bleek dat er scheurtjes in de enkelband te zien waren dus in het verband en rusten!!!!!. Peter heeft krukken gehaald waarmee Ina opnieuw bijna uitgleed omdat het rubber onder de krukken reeds versleten was. Dus de krukken maar niet gebruikt en de bureaustoel deed prima dienst op de harde vloer in huis.
We zijn veel met de Elders in de weer, zieken verzorgen, dus sinaasappels persen voor de Elders die ziek zijn, sommige Elders kijken dan een beetje jaloers en je ziet ze denken zo zou ik ook wel even verzorgd willen worden.
Wekelijks hebben we een District of zonevergadering waar we veel van leren, het is echt een voorrecht om met deze jonge mannen te mogen samenwerken.
Wij voelen het als een zegen en zijn er zo dankbaar voor, het voegt zoveel toe aan ons leven ondanks het gemis van onze geliefden.
Vrijdag 18 dec. gingen we vroeg op weg om naar Nickerie te gaan, het was fijn om deze goede brs. en zrs. weer te ontmoeten zowel zij als wij verheugden ons op dit weekend. Zaterdagavond hadden wij afgesproken 2 gezinsavonden te houden en tot onze verwondering kwamen er in totaal 27 personen, waar wij konden spreken over “Het fundament waarop wij een eeuwig gezin kunnen bouwen”.
De volgende dag vierden we in het hotel waar wij de nacht doorbrachten onze 41 jarige huwelijksdag met de gebruikelijke brief die we altijd aan elkaar schrijven en die wij bij het ontbijt konden lezen. Heel bijzonder, dat wij dat samen mogen beleven vult ons hart met grote dankbaarheid.
Woensdag 22 dec. Vandaag bezochten wij de eerste dopeling van Suriname die samen met de Zendingspresident van Limburg, die ook in Nederland als zendeling en als zendingspresident heeft gediend, de kerk vanaf het begin heeft helpen opbouwen. Wat ons verraste was dat hij, nu zijn ogen haast niets meer zien, zich vastklampt aan de bandjes van de uitzendingen van broeder Kirschbaum waar hij zo graag naar luistert. En wat hem opbouwt en doet terug denken aan de tijd dat hij zelf nog zo actief kon deelnemen aan de opbouw van de kerk in Suriname. Wij hebben hem uit de schriften voorgelezen want zei hij Elder en Zuster Broekzitter deden dat ook voor mij en het bouwt mij zo op. Lief hé.
Vrijdagavond (kerstavond) waren de zendelingen fijn bij ons, Ina had 2 heerlijke rozijnen broden gebakken waar Fernandez in Paramaribo niet tegenop kan. En dat bleek ook wel toen de zendelingen ervan namen. Ook de appelcake had gretig aftrek. Onder de boom hadden wij voor alle Elders een pakketje gemaakt met een kaart en een persoonlijk briefje. Toen alle pakketjes onder de boom waren uitgedeeld aan elkaar mochten zij het pakje openmaken. De inhoud bestond uit een badlaken gekocht bij Ikea met een door Mieke Verdonk geborduurde vlag van Suriname en met prachtige sierlijke letters “West Indies Mission”. Hoewel we aangaven dat het bedoeld was om als herinnering mee naar huis te nemen meldden sommigen ons dat het een heerlijke handdoek was dus reeds gebruikt. Het was al met al een geslaagde kerstavond.
Zaterdag 25 dec. was een drukke dag voor ons daar de zendelingen werd verzocht een dienstbetoonproject te doen.
De zendelingen kwamen, nadat zij gesport hadden, bij ons langs voor een kerstontbijt waarna we met elkaar een dienstbetoonproject zouden uitvoeren.
We hebben daarvoor Huize Ashiana benadert waar wij met de directie afspraken dat wij 18 personen (die feitelijk nooit buiten het terrein komen) zouden ophalen. De zendelingen brachten hen naar het dichtstbijzijnde kerkgebouw. Daar hebben wij hen een kerstprogramma aangeboden en na afloop een heerlijke Surinaamse maaltijd die wij door een van de leden hebben laten verzorgen.
De vreugde van deze mensen na de bekende We wish you a merry Christmas en het schudden van de handen was net zo groot als voor deze jonge zendelingen die voelden dat ze werkelijk iets bijzonders hadden gedaan door de liefde die de mensen hen daarbij toonden. Toen ze weer terug waren in huize Ashiana was de dankbaarheid aan beide zijden groots, hoe gemakkelijk is het om een ander blij te maken en daar zelf rijker door te worden.
Ons traditioneel kerstdiner was bij de familie Salijo en wij werden zo gastvrij onthaald, ook voor hen hebben wij een kerstprogramma gehouden wat ze enorm op prijs stelden.
Dan om 4 uur een bijzondere doopdienst van een 40 jarige vader die Christus als de Verlosser in zijn leven heeft toegelaten nadat hij met succes het verslavings- programma van de kerk heeft gevolgd. Zijn moeder en zijn kinderen waren daarbij aanwezig. Voor ons allemaal was dit een prachtig kerstgeschenk.
Wij wensen jullie een goede jaarwisseling en een gezegend en voorspoedig 2011 en hen die ziek zijn heel veel kracht voor henzelf en hun gezinsleden.
Wij denken aan jullie en bidden voor jullie.
Heel veel liefs,
Elder en Zuster Jansen
