4e Verslag Zending Suriname

Lieve familie en lieve vrienden, broeders en zusters,

Allereerst bedankt voor de lieve brieven, kaarten en e-mails, het is zo fijn als je ver weg bent om iets van het thuisfront te horen. Dat is als balsem.

Het is zo heerlijk om op zending te zijn en het werk van de Heer te mogen doen, daar waar we zo lang naar uit hebben gekeken. Wij voelen ons hier zeker op onze plaats in Suriname.

Maar natuurlijk zijn er momenten dat je de kinderen en kleinkinderen en jullie allemaal een beetje mist, vooral met de feestdagen en verjaardagen.

Maar daar tegenover staat dat we hier 16 zonen hebben aan wie wij onze liefde kwijt kunnen en die veel liefde geven, het zijn zulke bijzondere jonge mannen (ze lijken op die zonen van Helaman) die hard werken voor hun Hemelse Vader, ze zijn werkelijk bewonderenswaardig. Als je ze beter gaat leren kennen dan ga je vanzelf van hen houden.

En dan hebben we hier gelukkig Elder Roepers en Elder Thompson de zoneleiders die ons steeds helpen en vooral in het begin ons wegwijs hebben gemaakt met alle mogelijke denkbare dingen die op een zending gebeuren. Zij zijn een geweldige steun voor ons en wij zijn hen daar zo dankbaar voor. Het is ook heel bijzonder om met Elder Roepers te werken daar wij al zo lang met de familie bevriend zijn en het daardoor voor ons een beetje thuis is.

Intussen hopen wij dat er uit Nederland nieuwe Elders geroepen gaan worden want dit jaar gaan er 8 Elders naar huis en zullen wij gehalveerd worden en dat begint eind juli.

Wij bezoeken vooral minder actieve gezinnen wat een enorm voorrecht is, deze gezinnen die om allerlei redenen, soms hele verdrietige redenen, wegblijven uit de kerk zijn dan zo blij dat we hen bezoeken, soms zeggen ze dit is een verhoring van mijn gebed. We stellen hen altijd voor na een eerste bezoek om gezinsavond te houden en daar stemmen ze altijd mee in en we hebben intussen vele gezinsavonden gehouden, en onder inspiratie vele thema’s gemaakt. Daarmee is gezinsavond voor ons een belangrijk zendingsmiddel geworden.

Het is een groot voorrecht om dit te mogen doen en de Geest werkt altijd naar twee kanten, zij zijn zo blij dat wij gezinsavond houden en wij zijn zo dankbaar om bij hen te mogen zijn. Ook hebben wij via de website van de kerk, www.lds.org www.mormon.org een leuk memoryspel en een gebroken zinnenspel gemaakt van het Boek van Mormon, de elders lenen het al voor hun gezinnen waar zij komen dus wij moeten er nog een paar maken over de kerkgeschiedenis en de bijbel O.T. en N.T.

Wij willen graag enkele ervaringen met jullie delen, zo kwamen wij b.v. bij een gezin met 6 kinderen waarvan 4 Jong Volwassenen waar wij zondagavond 30 januari een gezinsavond zullen hebben en met de Jong Volwassenen zullen praten over deelname aan het Jovo Centrum die wij aan het opstarten zijn. Daar wordt zeer enthousiast op gereageerd en moeder verlangd ernaar dat haar kinderen waarvan 3 m.a. daardoor weer actief zullen worden. Tot nu toe zien wij dat de Jovo’s grote behoefte hebben aan een dergelijk programma omdat hier weinig of nooit activiteiten plaatsvinden onder de Jovo’s eenvoudigweg omdat het niet georganiseerd is.

Een ander gezin waar wij kwamen en eveneens vertelden over het Jovo Centrum gaf men aan graag te willen deelnemen en dat doet wat met de ouders als zij zien dat hun kinderen enthousiast reageren. Aan het eind van ons bezoek gaf vader, die voetbalcoach is en veelvuldig op zondag zijn werk moet doen, te kennen dat hij het bestuur van zijn club zou benaderen met het verzoek een andere coach te zoeken daar hij weer het verlangen heeft om de jeugd van de kerk te helpen goede sportactiviteiten te houden, en het Centrum daarin bij te staan die dit op hun verlanglijstje hebben.

Wij zijn dan ook heel druk bezig om hier een Jovo Centrum te starten in Koewarasan als middelpunt van drie units waar naar schatting ongeveer 25 tot 30 Jovo’s aan deel zullen nemen.

Dan hebben we ook nog een hele leuke gezinsavond gehouden in Uitkijk waar enkele gezinnen uit één familie aan deelnamen en Ina voor het eerst in dit warme land onder een afdak zat met een kampvuur en het dus heel erg warm had, Peter had nl. een geestelijk programma bedacht waarbij de 14 aanwezige kinderen leerden welke belangrijke beginselen nodig waren om onze geestelijke olie voorraad op pijl te houden. Daar we geen olie hadden schreven wij de antwoorden op een papier die zij als een prop in een schaal mochten leggen totdat deze vol was, de proppen mochten daarna in het kampvuur worden gelegd waardoor er in een kort moment veel licht ontstond symboliserende de energie die wij steeds weer moeten opbouwen opdat de  Heilige Geest ons pad kan blijven verlichten. Dit was een geweldige les en activiteit waarbij de kinderen na afloop het kampvuur konden gebruiken om de meegebrachte marshmallows boven het vuur te verwarmen en daarna lekker op te eten. Ook hebben de kinderen voor ons gezongen in Sranan Tong en in het Nederlands.

Al met al was het een geweldige avond en vroegen ze of we iedere week wilden terugkomen, wat we wel willen maar de tijd daarvoor ontbreekt daar we vele gezinnen bezoeken.

Wij merken en zien dat de Heer omziet naar Zijn kinderen en misschien gaat het niet altijd met de snelheid die wij willen maar het gaat op Zijn tijd en Zijn wijze.

Ook vragen de zendelingen ons vaak om mee te gaan naar onderzoekers wat wij ook zo graag doen en waar wij ons getuigenis van het Evangelie van Jezus Christus kunnen delen. Zo komen wij ook heel veel bij de mensen thuis en leren op die wijze de mensen in Suriname wat beter kennen.

Verder gaat het met het leren van Sranan Tong iets langzamer dat komt o.a. doordat wij bijna geen tijd hebben om hier op te studeren en wij merken dat de zendelingen die veel bij de mensen komen daardoor veel praktijk opdoen. Maar oke we leren langzaam maar het gaat vooruit.

Verder heeft Peter veel taken erbij gekregen vanuit het Zendingspresidium en is gevraagd vergaderingen bij te wonen en zo nodig hulp te bieden waar hulp gebruikt kan worden. De broeders hier ervaren dat als een welkome aanvulling waardoor de contacten ook heel erg fijn zijn met het District Presidium en de Gemeentes.

Inmiddels hebben wij in Nickerie de 1^e haardvuuravond gegeven over het thema: “Bouwen aan een gelukkig gezin” waarna wij van iemand de volgende dag vernamen dat dit zijn leven had veranderd. Hij vertelde dat hij toen hij thuis kwam zijn vrouw vroeg of zij nog met het personeel van haar werkgever zou uitgaan, waarop ze hem verwonderd aan keek en zei: wat is er met jou gebeurd, je hebt er nooit belangstelling voor getoond en mij nooit een antwoord gegeven waardoor ik het maar beschouwde als afgedaan. Kan ik werkelijk alsnog meegaan? Ja, natuurlijk lieverd ik zal op de kinderen passen. Hij zag de oprechte vreugde in het gelaat van zijn vrouw en voelde zich daardoor heel gelukkig. Dat is de bedoeling dat is de opzet van deze haardvuuravond waarbij 3 personen van buiten de kerk aanwezig waren en enthousiast huiswaarts gingen. Op 26 februari zullen wij onze volgende haardvuuravond houden in Nickerie.

Het District Presidium heeft ons ook gevraagd dit thema voor het gehele District in maart te houden, maar dan met workshops en natuurlijk hebben wij ja gezegd.

Wat onze gezondheid betreft gaat het met de voet van Ina weer goed, Peter heeft nog wat klachten gehad waarvoor hij nu een briefje bij zich heeft dat wanneer hij weer een pijnaanval krijgt hij naar het ziekenhuis moet gaan om zich specifiek voor dit te laten onderzoeken, maar hij loopt nog net zo hard als thuis en wil zo graag de Heer en de mensen in Suriname dienen dat niets hem tegenhoud. Gelukkig heeft hij Ina om hem op tijd af te remmen!!!! En hij luistert!!!!

Nog even een kort verslag van de jaarwisseling, op oudejaarsdag heeft Ina oliebollen gebakken voor de zendelingen en heerlijk rozijnen brood met roomboter, ze vonden het heerlijk en na het eten gingen wij met z’n allen naar het appartement van de Zoneleiders om gezamenlijk een Disney tekenfilm te kijken. Was heel gezellig, onze laptop moest mee anders kon dit niet plaatsvinden en ze vonden dat wij mee moesten. Om half 12 namen wij afscheid en werd Ina toegezongen door alle Elders voor haar verjaardag. Geweldig al die jongemannen die blij stonden te zingen het gaf een goed gevoel.

Een verjaardagscadeautje was ook dat we op de 1^e januari de eerste dopeling hadden en daar waren we met z’n allen aanwezig. We vonden dit toch wel heel bijzonder.

Wat wij ook bijzonder vinden is dat één van onze pas gedoopte zusters direct na haar doop naar Nederland ging voor een vakantie bij haar familie in Heerlen. Daar is zij, nadat we contact hebben opgenomen met Pres. en Zuster van Rij die de leden in Heerlen goed kennen, doorverwezen naar de fam. Van Gemert, die haar verder zullen begeleiden. Broeder van Gemert en collega zijn reeds begonnen haar de nieuwe ledenlessen te geven.

De zendelingen hier zijn daar zo blij om en Zr. Van Gemert brengt regelmatig verslag uit van de vorderingen. Zij zullen ook deze zuster haar wens vervullen met een bezoek aan de tempel. Zo zie je maar we zijn hier maar ook een beetje in Nederland bezig dankzij de prachtige techniek die ons zo snel en dicht bij elkaar kan brengen.

Dan nog onze lieve kleindochter Jennifer die jarig was op 21 januari en zich zorgen maakte of wij er deze keer wel bij konden zijn om te zingen als zij de huiskamer in komt. Dus om half 4 het bed uit en voor de skype en kijken hoe de deur in de huiskamer open zou gaan en de jarige job binnenkwam. Wij konden zo meezingen met de familie. Haar reactie was hartverwarmend, Oma en opa, nu zijn jullie er toch bij. Gelukkig gingen wij weer lekker naar bed om tevreden en voldaan onze nachtrust voort te zetten.

Allemaal tot de volgende keer, er is nog meer te vertellen, maar het wordt te lang.

Wij groeten jullie vanuit Suriname. Veel sterkte voor de gezinnen waar ziekte is.

Wij houden van jullie allemaal en tot horens.

Peter en Ina