Altijd valt er veel te vertellen heel veel, eerst willen we jullie laten weten dat onze schoonzus Fenna Schonewille helaas is overleden, ze is 63 jaar geworden zij was 31 december jarig en Ina 1 januari en we waren even oud. Een geluk was, ondanks dat het niet leuk was om terug te moeten voor Peters operatie, dat we elkaar nogmaals konden zien en vasthouden. We voelden toen dat we elkaar in leven niet meer terug zouden zien, maar wat een bijzonder evangelie hebben wij van onze Heiland ontvangen, we mogen weten, en dat heeft Hij op vele plaatsen geopenbaard, dat we elkaar zullen terugzien, de troost die daarvan uitgaat is heel groot ondanks het verdriet dat we hebben dat we elkaar tijdelijk moeten missen. Het is als een scheepje die wij uitzwaaien terwijl het hier de haven uitvaart en aan de horizon verdwijnt. Maar aan de andere zijde staan zij die ons zijn voorgegaan het scheepje op te wachten en is er vreugde aldaar, grote vreugde. Het was moeilijk om hier te zijn op het moment dat de familie afscheid nam.
Een paar weken eerder hadden wij hier een groot voorbeeld van een jonge zendeling wiens moeder plotseling overleed, hij werd voor de keuze gesteld om naar huis te gaan en zijn zending niet te kunnen voortzetten in Suriname of om hier te blijven en zijn zending af te maken. Hij koos voor het laatste.
We belden hem dagelijks en spraken met hem, hij was stil en wij nodigden hem uit voor lunch op de tijd dat de afscheidsdienst van zijn moeder in Amerika was. We vroegen hem weet je waar de dienst gehouden wordt waarop hij ja antwoorde en wij hem aanmoedigden om op internet te kijken of hij kon inloggen. (dit omdat Ina via skype met Ab en Fenna die in Duitsland wonen de afscheidsdienst hadden gevolgd in Nederland van de jongste broer van Ina’s moeder).
Hij deed dat en opeens hoorden wij hem zeggen, ik denk dat dit het is, en ja hoor zo konden wij met elkaar de afscheidsdienst via het internet van zijn moeder volgen. Het was een bijzonder moment waarna we ook met elkaar konden spreken over zijn thuis, het deed hem zichtbaar goed.
Wij hebben grote bewondering voor onze jonge zendelingen, die zo gemotiveerd anderen laten delen in hun vreugde van het evangelie en zo verlangend zijn hun Heiland twee jaar van hun leven te dienen.
Intussen zijn er weer vele veranderingen, we hoopten dat Elder Roepers nog weer terug zou komen naar Suriname maar helaas is dat niet gebeurd en is hij alweer naar Nederland vertrokken. Hij is een geweldige zendeling en zal alle ervaringen in zijn leven kunnen gebruiken en vele mensen inspireren.
Elder Thompson is overgeplaatst naar St. Vincent en hoopt, en wij met hem, om de laatste overplaatsing in Suriname terug te komen. Elders van Meeteren en Badoni zijn nu overgeplaatst naar Guyana maar gelukkig kregen we Elder Scott weer terug. Van Elder Bytendorp moesten we afscheid nemen en ook van Elder Lake. Jullie zien het werk gaat door. Zendelingen komen en gaan.
Twee jaar is een lange tijd maar dan heb je zoveel ervaring kunnen opdoen dat je zending een deel van je verdere leven zal worden! Voor ons is het heel bijzonder dat we opnieuw een Nederlandse zendeling in het veld hebben, Elder Job uit de wijk Groningen. Toen hij aankwam op 27 juli ging ons Nederlandse hart een beetje harder kloppen. Hij is zo blij en straalt zoveel liefde uit, we zijn daar heel erg blij mee.
Veel mensen kijken uit naar de komst van Willem Paul Koenen en sommigen kennen Jan Reinders nog dat is zo leuk om te horen. Zij waren hier in de West Indies op zending.
Om bij het zendelingen “gaan en komen” te blijven willen we nog even terugkomen op onze kleinzoon Jeffrey, de zoneconferentie was ook voor hem een geweldige ervaring, samen met zijn opa en oma op zending daar te zijn was voor hem maar ook voor ons heel bijzonder, we voegen nog een foto bij, maar daarna ging hij met de Elders Norton en Pedersen mee naar hun huis voor 2 weken. Heel leuk was dat wij al snel een telefoontje kregen en er een stem klonk, Zuster Jansen wanneer kunnen wij bij u eten en de afspraak was snel gemaakt, er werd lekker hot ajam en kerrie madras met rijst gemaakt één van de lievelings gerechten van Elder Muntinga, hij was maar wat blij.
Ook hadden de Elders op maandag een uitje gepland naar Browmsberg, halverwege de berg kreeg de zendelingen bus pech en dat werd dus lopen, alles bij elkaar was dat wel sneu want nu konden ze niet de watervallen bekijken omdat zij de Zendingspresident hadden beloofd om 14.00 uur weer terug te zijn in Paramaribo.
Gelukkig hadden we Broeder Holman van Koewarasan gevraagd om met ons mee te komen, want je weet maar nooit onderweg, daar hij van alle markten thuis is kon hij de bus, met gebruik van een spuitbus om muggen te doden, zo repareren dat de Elders toch naar huis konden rijden. De Elders moesten hierdoor 6 km. naar boven en weer terug lopen, door de vele push ups die zij dagelijks doen hebben zij hiervoor wel de conditie. Ook Jeffrey liet zien wat hij kon en thuis doen ze dagelijks de push ups zodat je kunt zien wat een zending o.a. teweeg kan brengen.
Hij heeft samen met de Elders Angelo onderwezen en hij is gedoopt toen Jeffrey hier nog was. Ook is Shonette Fowler door hem onderwezen en zij is afgelopen zaterdag gedoopt, haar dochter wordt op 27 augustus gedoopt, het moet voor Jeffrey toch wel een heel speciaal gevoel geven om terug te blikken op deze korte maar zeer waardevolle zending, wij zijn zo dankbaar dat wij dit mochten meemaken en hopen dan ook dat hij volgend jaar terug komt.
De twee weken met de Elders Norton en Pedersen hebben hem zo goed gedaan, hij was echt op zending en deze 2 geweldige Elders hebben hem van het zendingswerk en hoe het toe te passen laten proeven, de leden in het Tamenga gebied hebben hem in hun hart gesloten en toen hij bij ons na 2 weken terugkwam vroeg hij ons of we wel naar “zijn” kerk in Tamenga gingen, “zijn” kerk, dat klonk zo leuk.
We zijn met hem naar Nickerie gegaan en daar zijn we op split gegaan met de Elders Bell en Nielson, het was een succesvolle samenwerking, de dag erna hebben we gesport met de leden van Nickerie en zijn we in de middag weer naar huis in Paramaribo gegaan.
Zondag naar Tamenga en je kon zien dat hij een goed contact had met de diverse leden en onderzoekers. Eén van de onderzoekers is afgelopen zaterdag gedoopt en haar dochter zal 27 augustus worden gedoopt.
Op dinsdag is Jeffrey Kaaiman wezen jagen, de eerste de beste kaaiman waarop werd geschoten was raak en Aroen een jongen van de kerk die pas gedoopt is dook onmiddellijk in het donker het water in om de kaaiman uit het water te halen.
Jeffrey was echt onder de indruk van het geweer en wilde o zo graag daar zelf ook even mee schieten. Broeder Holman zei dat het mocht en gooide een fles in het water waar op hij mocht schieten en dat deed hij heel goed want er bleef niets van de fles over.
Dan is het woensdag en gaan we ons voorbereiden op zijn terugkeer naar Nederland. Wij lieten hem zelf inchecken en zagen dat de baliemedewerkster ging bellen waarop wij vroegen is alles in orde?
De medewerkster gaf als antwoord, hij is pas 16 en kan niet alleen reizen, (in Suriname nemen ze dat heel letterlijk) wij moesten zo lachen want wij moesten hem bij ons houden totdat zij hem kwam halen en door de douane begeleiden en later naar en in het vliegtuig verder te begeleiden. Dat is wat je noemt persoonlijke VIP service. En zij was ook nog een leuke dame, Jeffrey vond het niet erg en moest er om glimlachen.
Jeffrey ging om half 8 weg en om half 1 in de nacht kwam Elder Job aan, het was dus een drukke en indrukwekkende dag. Half 2 gingen we slapen om dan om half 5 weer op te staan om een zendeling naar de veerboot in Nickerie te brengen i.v.m. zijn overplaatsing naar Guyana. Daar moesten wij Elder Scott weer ophalen die weer terugkwam naar Suriname. Maar na lang wachten geen Elder Scott dus bellen met het echtpaar die hem op de boot zouden zetten en toen bleek dat zijn visum niet in orde was en hij de volgende dag pas kon komen. Ja ons zendingspad gaat niet altijd over rozen, wij moeten soms veel geduld hebben.
Met de beide Jovo Centra hebben we een sportevenement georganiseerd met tot slot een dans en karaokeavond. Dankzij de donaties uit Nederland hebben wij goede ballen kunnen kopen voor de diverse sportonderdelen.
Het was een hele fijne en opbouwende dag, 5 sporten werden er gespeeld. De jonge mensen hebben op een enorme manier genoten zo blijkt uit hun reacties. Een artikel daarover zal worden gestuurd naar de Liahona.
Wij merken nog steeds dat de komst van onze Patriarch Han Hogervorst een diepe indruk heeft gemaakt bij de Surinaamse leden ze praten er nog steeds over en geven er getuigenis van en zien uit naar zijn tweede komst!!
We hebben onze eerste autoschade te pakken, de achterop rijdende man lette even niet op waardoor hij onze auto aan de rechterachterzijde raakte. Zijn voorkant is enorm beschadigd en bij onze auto (een Hilux truck) was de bumper een stukje ingedrukt.
De afgelopen 4 dagen hebben wij Broeder Pooran de financiële man voor de West Indies Mission begeleid en ondersteund bij het hebben van gesprekken met de diverse toeleveringsbedrijven aan de kerk in Suriname. Het was voor hem heel fijn om Peter bij zich te hebben voor een goede communicatie in het Nederlands. Want veel dingen gaan hier niet zoals hij het hoopte te regelen. Bij één bedrijf kreeg hij de neiging om over de balie te springen maar dat kon Peter nog net voorkomen, je moet hier geduld hebben.
Vlak voordat wij hem naar het vliegveld brachten belde President Gamiette, onze Zendingspresident om ons uit te nodigen een uur later deel te nemen aan de Zendingspresidium vergadering via het GoToMeet programma.
De zoneleiders hebben ons geholpen het contact tot stand te brengen in de Tamenga kerk. President Gamiette vroeg ons of wij niet verwonderd waren dat hij ons had uitgenodigd voor deze vergadering, ja zeiden wij, later in de vergadering werd er gesproken over de ontwikkeling van de Jonge Volwassenen in de West Indies Mission. Ze waren onder de indruk van het enthousiasme van de Jonge Volwassenen waardoor wij reeds zijn uitgenodigd om volgende week voor 4 dagen naar Georgetown in Guyana te gaan voor het trainen en organiseren van 2 Centra voor Jonge Volwassenen ze hebben daar reeds OutReach koppels geroepen en staan te trappelen om te beginnen.
De President heeft ons nu geroepen als specialisten voor de Jonge Volwassenen Centra en wil dat wij naar de andere gebieden van de West Indies gaan, waaronder de eilanden, te beginnen met St. Vincent in september. Deze opdracht vinden wij bijzonder en zullen er graag gehoor aan geven. De Elders hebben we moeten beloven dat zij op de eerste plaats blijven komen en dat hebben we hen beloofd want per slot van rekening beschouwen wij hen als onze “zonen”.
Wij wensen iedereen gezondheid toe en daar waar ziekte en/of verdriet is, om iemand die er niet meer is, veel kracht en wijsheid.
Wij wensen de jeugd die op kamp is een hele goede en opbouwende tijd toe.
Heel veel liefs van ons beiden, wij houden van jullie.Peter en Ina (Elder en Zuster Jansen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten