1e Verslag uit Suriname

Lieve familie en vrienden,

De afscheidsdienst op zondag 24 oktober 2010 is voor ons hartverwarmend geweest.

We hebben genoten van de Geest die jullie allen hebben meegebracht en die ons nog lang in herinnering zal blijven. Na afloop was het echt gezellig om met iedereen nog even na te praten en afscheid te nemen. We hebben het als heel bijzonder ervaren dat bijna iedereen bij onze aanstelling is gebleven en willen een speciale dank zeggen aan onze ringpresident voor zijn fijne zegen die wij meekregen naar onze zending.

Op maandag de 25^e oktober begon de dag met het zingen voor onze  bisschop (schoonzoon) die op de dag van ons vertrek jarig was. Daarna was het wat moeilijk afscheid te nemen van onze kinderen, kleinkinderen, zus, en enkele vrienden die naar Schiphol waren gekomen om ons uit te zwaaien. Daarbij zijn uiteraard toch wel wat tranen gevallen.

Eenmaal in het vliegtuig ging de reis best wel snel en op Zanderij in Suriname aangekomen stonden daar de zoneleiders Elders Roepers en Thompson ons op te wachten, het was een bijzonder weerzien met Elder Roepers die wij van zo nabij kennen. Zij waren enorm verheugd dat er eindelijk weer een senior koppel was in Suriname, want hun taken waren enorm verzwaard en wij blij dat wij hen nu kunnen ondersteunen terwijl zij ons bekend kunnen maken met onze taken en dat is veel omvattend waardoor wij begrijpen dat zij smachtend naar ons uitkeken. Wij proberen dat goed te maken door extra goed voor ze te zorgen.

Zij brachten ons naar ons huis aan de Ramchandraweg 17 wat wij al kenden van een eerder bezoek van een tweeweekse zending welke wij met de familie Uyleman hadden doorgebracht. Het was zo fijn om weer in een vertrouwde omgeving te komen. De Elders hebben ons de eerste dagen goed opgevangen en voor ons gezorgd m.b.t. het regelen van ons vervoer.

Op onze 1^e dag dinsdagochtend 9 uur hadden wij een Districtvergadering in Koewarasan, daarna een afspraak met zuster Nafalschka die zaterdag 30 oktober is gedoopt. Op diezelfde dag heeft de kerk een auto gehuurd zodat wij onszelf konden verplaatsen. De kerk is inmiddels bezig voor de aanschaf van een andere auto daar de oude auto het heeft begeven.

Verder hebben wij getracht ons huis op orde te krijgen daar er gedurende 2,5 maand geen vaste bewoners in zijn geweest. Een schoonmaak beurt was hard nodig. (We blijven natuurlijk Hollanders!!!).

Op donderdag hadden wij onze 1^e ziekenhuisbezoek met Elder Hernandez wiens zwakke onderrug behoorlijk te lijden had van het fietsen over de wegen met hun vele kuilen. s ’Nachts hebben wij hem naar Airport Zanderije gebracht voor verdere verzorging te Trinidad door een Neuroloog.

Vervolgens hebben wij deze week verschillende leden bezocht, Peter werd door President Gamiette, onze zendingspresident, verzocht enkele interviews te doen alvorens de doop kon plaatsvinden, dit waren bijzondere gesprekken waardoor hij de leden en hun achtergrond beter kon leren kennen.

Ook zijn we deze week samen met de zendelingen naar enkele nieuwe onderzoekers en minder actieven geweest, wat voor ons zeer opbouwend werkte.

De woonomgeving, de hartelijkheid en de nederigheid van deze mensen gaven ons opnieuw het gevoel, dat wij 2 jaar geleden in onze tweeweekse zending mochten ervaren, dat de Geest heel sterk met deze mensen werkt. Het zijn hele bijzondere mensen die de zendelingen ontvangen.

Vrijdagochtend hadden wij een ontmoeting met President en Zuster Ricks + het CES couple Elder en Zuster Harrison, en de financieel secretaris van het Zendingspresidium. Dit was een fijne en opbouwende vergadering waarin wij ook onze ideeën kwijt konden m.b.t. de Jong Volwassenen, en andere zaken. Het was heel verhelderend, en Pres. Ricks heeft diezelfde middag de Zendingspresident op de hoogte gebracht en via hem ons liet weten deze ideeën volledig te ondersteunen. Tevens liet hij ons gelijk weten dat Peter in het vervolg bij de Districtsvergaderingen aanwezig zal zijn.

Zaterdagmiddag was de top-dag m.b.t. het aantal dopelingen hier in Suriname op één dag, het waren er namelijk 14 !!!!

Dit 1^e weekend hebben we ook al de leiders in Suriname in actie kunnen zien gedurende de Districtsconferentie, wat een bewogen Broeders en Zusters, hun liefde voor het evangelie bepaalde de sfeer tijdens de conferentie. Deze werd gepresideerd door Pres. Ricks vanuit het zendingspresidium West Indies Mission. Het was wel, ondanks de vele ventilatoren, een ontzettend warme avond, aan die temperatuur moeten wij nog wel even wennen als je b.v. een stropdas om hebt.

Zondagochtend wederom een geweldige conferentie, de stoelen moesten overal vandaan gehaald worden, en tot elke hoek was de zaal gevuld, zelfs buiten werd de conferentie door een flink aantal leden gevolgd.

Leden uit Nickerie hebben 240 km. afgelegd om de conferentie bij te wonen. Het was voor ons heel bijzonder om het gezin Emanuelson te ontmoeten bij wiens doop wij in 2008 aanwezig waren onder leiding van Elder Beute die daar toen gemeente president was. Zij herkenden ons gelijk en wij waren allemaal blij verrast elkaar daar te ontmoeten. Wij gaan zeker naar Nickerie om de gemeente daar een extra ondersteuning te geven daar deze gemeente erg geïsoleerd ligt en geen  zendelingen  heeft.

Maandagochtend gingen wij om 8 uur in de ochtend naar de Vreemdelingenpolitie met broeder Mertopawyro onze steun en toeverlaat m.b.t. het regelen van de visa voor de zendelingen in Suriname, het is ongelofelijk wat je daar nog moet regelen en weer moet indienen als een soort herhaling van alles wat je reeds hebt afgegeven bij het consulaat Suriname in eigen land !!!

Daarna enkele zendelingen weggebracht en boodschappen gedaan om de maaltijd te bereiden voor de 8 zendelingen die deze maandagmiddag bij ons kwamen eten.

Iedere maandag willen wij 8  zendelingen ontvangen waardoor wij hopen hen beter te leren kennen, het zijn stuk voor stuk geweldige jongens, het was een fijne tijd hen bij ons te hebben.

s’ Avonds hebben wij de pas gedoopte familie Kasmani bezocht, een gezin van 6 personen, die hun doop wilden vieren samen met familie en vrienden van hen en de zendelingen en enkele leden. Het bijzondere was dat op deze avond er 4 afspraken door de zendelingen konden worden gemaakt w.o. de werkgeefster van zuster Kasmani.  Zo werkt het met verwijzingen in het zendingswerk als leden familie en vrienden bij hen thuis uitnodigen.

De oudste dochter van de fam. Kasmani (woonachtig in Utrecht) heeft enkele jaren geleden MS gekregen en is thans aan één oog blind, voor haar hebben wij de tempel gebeld om haar naam op de tempelrol te leggen zodat er voor haar gebeden kan worden, wij zullen trachten de zendelingen met haar in contact te brengen

De zoneleiders hebben geen eigen computer en komen dan ook wat vaker langs om via onze computer met Trinidad te communiceren i.p.v. het internetcafé. Dat vinden wij niet erg want wij kunnen best hun hulp gebruiken voor onze eigen werkzaamheden en leren op deze manier veel zaken goed uit te voeren.

Dinsdagochtend 9 uur  Districtsvergadering in het gebied Tammenga, het was een hele leerzame ochtend en zeer opbouwend, wij trachten dezelfde training te doen als de zendelingen uit Predik Mijn Evangelie, bijv. Dat wij niet moeten vergeten: Mijn doel is anderen uit te nodigen tot Jezus Christus te komen ……. zie blz. 12.

Wij zijn zeer dankbaar dat wij hier in Suriname mogen zijn, hier hebben wij werkelijk 40 jaar naar uitgezien, en het overtreft al onze verwachtingen.

Woensdag een dag met diverse Elders in de stromende regen, werkelijk stromend, enkele onderzoekers bezocht en een minder actief gezin.

Bij één gezin troffen wij een moeder van 3 kindertjes waarvan een jongetje van 4 jaar leukemie heeft en wekelijks chemotherapie ontvangt. Ondanks het verdriet van de moeder en de moeilijke omstandigheden qua woonruimte  ontvangt zij vol dankbaarheid de zendelingen in haar primitieve huisje, wij waren erg onder de indruk van wat wij meemaakten.

Ook hebben wij die avond een nieuw gezin bezocht een Chinees echtpaar die ons allerhartelijkst ontving en ons beloofde de Heer in gebed te vragen of het Boek van Mormon waar is en Zijn kerk is hersteld door de profeet Joseph Smith. Wij mogen terugkomen.

Wij hebben intussen uitgevonden waar we de elektra en telefoonrekeningen (één van onze verantwoordelijkheden) voor de diverse zendelingen appartementen moeten betalen, het was wel even zoeken en je verwacht ook niet dat je de elektra in een supermarkt moet gaan betalen. Door al dat heen en weer rijden van de afgelopen 10 dagen hebben we inmiddels een aardig inzicht gekregen hoe wij ons in Paramaribo  en omgeving moeten verplaatsen. Thans proberen wij de binnenwegen te vinden waardoor wij minder kilometers rijden en in minder files hoeven te staan, dat scheelt een stuk in de kosten en in de kostbare tijd.

Wat de kosten betreft hebben wij ontdekt dat wij de eerste week, waarin wij de meeste kosten hadden, ons behoorlijk benadeelt voelden toen wij ontdekten, daar wij pas een week later ons internet konden gebruiken, dat de koersen en kosten tussen banken, pinautomaten en pinnen in supermarkten circa 25% verschilden met het opnemen met de plaatselijke wisselkantoortjes. Voorbeeld: als wij 1000 SRD opnamen uit een pinautomaat kostte ons dat € 270,00, dezelfde opname bij een plaatselijk wisselkantoortje kostte het ons € 216,00 afijn dat hebben wij weer geleerd en er liggen gelukkig nog bijna 18 maanden voor ons.

Iedere dag doen wij zendingswerk met de zendelingen wat ons enorm opbouwt,

Vrijdag langs verschillende elders geweest en succesverhalen opgehaald die naar de zendingspresident zijn gestuurd. De Elders Roepers en Thompson hebben hier alles op de computer gezet en doorgezonden met de diverse foto’s van de doopdienst afgelopen zaterdag.

Zaterdag weer met de zendelingen naar onderzoekers geweest. Het was een heel opbouwend bezoek waarbij wij bemerkten dat de zuster heel erg naar Ina trekt, foto’s van haar kinderen liet zien en sprak over haar relatie daarmee. Zij doet haar best en doet alles wat haar gevraagd wordt en heeft een sterk verlangen gedoopt te worden.

Zondagavond  zullen wij alle zendelingen hier in huis hebben om met elkaar te eten en afscheid te nemen van onze op dit moment één na laatste Hollandse zendeling Elder Lubberink die wij in de nacht van zondag op maandag om 03.00 uur op airport Zanderije zullen uitzwaaien.

Tot over 2 weken.

Met veel liefs van Elder en Zuster Jansen.